Huishoudelijke medewerkers en het zorgleefplan
Locatie: Thuiszorg Charim
Onderwerp: Trainen van huishoudelijke medewerkers in het werken met het zorgleefplan
Interview met: Wietske Dekker, teammanager a.i.
Door: Anne Marie Vaalburg - Zorgleefplanwijzer.nlWietske Dekkers teammanager a.i. bij Thuiszorg Charim trainde huishoudelijk medewerkers in het werken met het zorgleefplan. Bijzonder!
Huishoudelijk medewerkers die met de cliënt een zorgleefplan invullen, dat is best bijzonder.
Dat klopt! Toen wij vanuit de aanbesteding de verplichting aangingen te gaan werken met zorgleefplannen in de huishoudelijke zorg hebben wij er meteen voor gekozen dit als taak neer te leggen bij de medewerkers huishoudelijke zorg. Dit is een goede keus geweest. Ik ben zeer onder de indruk hoe de medewerkers die opgeleid zijn tot PB-er hier invulling aan geven!
Hoe zijn jullie te werk gegaan?
Toen ik hier in januari kwam werken lag er een nieuwe aanbesteding. Het is een aanbesteding voor een periode van tien jaar waardoor we verantwoord met huishoudelijk zorg om kunnen gaan. We kunnen hierdoor een verdiepingsslag geven aan het huishoudelijk werk.
Tot dan toe hadden alleen cliënten met thuiszorg en huishoudelijke zorg een zorgleefplan. Bij cliënten met alleen huishoudelijke hulp lag slechts een summier afsprakenlijstje.Om de zorgleefplannen goed in te kunnen voeren zijn wij onder de huishoudelijk medewerkers gaan werven naar zogenaamde persoonlijk begeleiders. Deze persoonlijk begeleiders krijgen naast hun werk als medewerker huishoudelijke zorg de taak om minimaal één keer per jaar de zorg bij cliënten te evalueren en de zorgleefplannen bij te stellen.
Ook zijn de PB-ers het aanspreekpunt als er veranderingen of vragen zijn over de huishoudelijke zorg. Er was veel belangstelling. Dertien medewerkers zijn getraind. Acht van hen zijn nu aan de slag. Iedere PB-er heeft een caseload van ongeveer twintig cliënten. Dit zijn de cliënten van vijf tot zeven medewerkers huishoudelijke zorg.
Je kunt de PB-er zien als een soort meewerkend voorman. Met hen vormt ze een subteampje waarmee ze vier keer per jaar om tafel gaat om cliënten te bespreken. Zo slaan we twee vliegen in één klap: de PB-er hoort hoe het met de cliënten gaat en de medewerkers krijgen de gelegenheid inhoudelijk over hun werk te praten.
Wat kwam er in de training aan bod?
De training ging over het breder kijken dan het huishouden, toetsen of wensen van cliënten reëel zijn en oefenen met gesprekken voeren. Bij de eerste gesprekken met de cliënten is ook een coach mee geweest. De ervaringen van die eerste gesprekken hebben we ook weer teruggekoppeld in de training.
Belangrijke boodschap in de training was: Op iedere vraag is een antwoord, nee kan niet. Ga het onderzoeken. Wees niet bang om dingen te vragen en bespreekbaar te maken. Spreek vanuit jezelf en maak bespreekbaar wat je ziet en ervaart. De PB-ers kunnen ook altijd iemand raadplegen als ze er niet uitkomen, de teammanager of de planner huishoudelijke zorg.
We organiseren ook vervolgtrainingen over onderwerpen die zowel met signaleren te maken hebben als met de sociale kaart. Bijvoorbeeld over mantelzorg, huiselijk geweld, eenzaamheid, het aanbod aan dagbesteding, etc. Maar ook over hoe je een cliëntenbespreking leidt.
Hoe gaat het?
Zoals ik je al zei: ik ben zeer onder de indruk van wat deze mensen, in een aantal gevallen oud-alphahulpen, kunnen. Iedereen is zo enthousiast aan de slag gegaan en er worden zoveel kleine overwinninkjes voor cliënten geboekt.
Eén van onze cliënten kon de kerk niet meer bezoeken omdat de fietsenstalling van de kerk te ver van de kerk was. Nu is geregeld dat mevrouw haar fiets tegen de kerk mag zetten. Een ander voelde zich 's nachts niet veilig in haar huis sinds ze op de begane grond slaapt omdat het raam daar te makkelijk open kon. Ook iets waar een eenvoudige oplossing voor was. Allebei impulsen voor de kwaliteit van leven.
We horen nogal eens dat verzorgenden het opschrijven van de wensen of doelen van de cliënten lastig vinden, hoe gaat dat bij jullie?
Onze PB-ers zijn heel concreet, dat is ook hun kracht. Ze hebben daar dus niet zoveel moeite mee. De wens is: mevrouw wil naar de kerk, maar kan niet meer van de fietsenstalling naar de kerk lopen. De actie is: Dominee bellen!
Daarnaast zijn we ook bezig een lijst van standaard formuleringen op te stellen. Een schoon en opgeruimd huis en een schone en kreukvrije was dat zijn doelen waarvan je objectief vast kunt stellen of ze gehaald zijn. Uiteraard moet je het met de cliënt nog wat fine tunen.
Wat een succesverhaal!
Ja inderdaad! De gemeente zegt: ‘De huishoudelijk medewerkers zijn onze ogen en oren. Met de zaken die zij signaleren kunnen wij ons beleid beter inrichten. Zij zien het belang van het werk. Dat is geweldig.'