Lozerhof hield enquête onder mantelzorgers

Onderwerp: Samenwerken met mantelzorgers
Interview met: Wil van der Steen, locatiemanager
Organisatie: De Lozerhof
Door: Anne Marie Vaalburg

Op allerlei manieren wordt in psychogeriatrisch verpleeghuis De Lozerhof gekeken hoe kan worden samengewerkt met mantelzorgers. Zorgleefplanwijzer.nl sprak met locatiemanager Wil van der Steen over hun aanpak.

 

Wil vertelt: ‘Saffier De Residentiegroep, waar De Lozerhof onderdeel van is, wil kwaliteit van zorg bieden. Dit uitgangspunt staat kort en bondig in de missie van de zorggroep: ‘Saffier De Residentiegroep ondersteunt (ouder wordende) mensen bij het zichzelf kunnen zijn en blijven, in een van onze locaties en in de wijk.'

De Lozerhof wil een huis en thuis zijn, dat een aangenaam woon/leefomgeving met goede kwalitatieve zorg biedt. We leggen het accent op het wonen en stellen daarmee de autonomie en de leefwijze van een cliënt centraal.
Onderdeel daarvan is het hebben en onderhouden van sociale contacten, wat van wezenlijk belang is voor het ervaren van kwaliteit van leven. Vanuit deze visie is een notitie geschreven waarin visie en doelstellingen nader worden uitgewerkt. De meest optimale situatie is een bewuste samenwerking tussen de professionele hulpverlener en de mantelzorger, dit op basis van wederzijds respect voor elkaars kennis en kunde en aangepast op de draagkracht en draaglast van de mantelzorger.'

Wat een prachtige visie! Wat betekent dit voor jullie activiteiten?

‘Samen met het steunpunt mantelzorg ontwikkelen we een cursus voor onze medewerkers over het samenwerken met mantelzorgers. Om in die cursus goed aan te sluiten op hoe de mantelzorger de situatie in het Lozerhof nu beleeft, hebben we een enquête gehouden onder onze mantelzorgers. Daarin stonden vragen als: voelt u zich welkom? Heeft u ideeën wat u met uw familielid kan doen? Heeft u een idee wat u in de zorg kunt doen?

Uit die enquête hebben we al een aantal onderwerpen voor de cursus gedestilleerd, bijvoorbeeld: het nakomen van afspraken die je maakt in het zorgleefplan en duidelijkheid verschaffen over wat een familielid kan doen.
Ook hebben we onder de zorgcoördinatoren geïnventariseerd wat lastig is in de samenwerking. Daar kwamen bijvoorbeeld onderwerpen uit als: Hoe ga je om met een mantelzorger die lastig los kan laten?
En: de mantelzorger als regisseur, hoe ga je daarmee om?'

Hebben jullie gezien de vergrijzing en de personeelstekorten vooral als doel om de mantelzorger in te zetten in de zorg?

‘Wij hebben vooral als motto: wat is er goed aan wat de mantelzorger deed en hoe kunnen we dat in stand houden, zonder de mantelzorger te overbelasten? Als dat lichamelijke verzorging was, dan kan dat ook.
In de toekomst zal vooral het aanbod vanuit organisaties zoals de onze op het gebied van welzijn kleiner worden. Daar zal het netwerk van de cliënt vooral een rol moeten spelen. Wij willen dat graag faciliteren.'

Hoe kun je dat doen?

‘Op verschillende manieren. Wij gaan volgend jaar renoveren en willen in de nieuwe situatie ook ruimtes creëren waar iemand bijvoorbeeld met familie muziek kan luisteren of een film kan bekijken. We gebruiken ook hier de uitkomsten uit de enquête met de mantelzorgers. Verder gaan we nauwer samenwerken met het Steunpunt Mantelzorg in het ondersteunen van de mantelzorgers. We willen ontspannende activiteiten organiseren voor mantelzorgers zodat zij er op hun beurt weer kunnen zijn voor hun familielid.

Verder willen we cliënten ook ondersteunen in het zoeken van een match met iemand uit hun netwerk of een vrijwilliger. Ik kwam de term "vraagverlegenheid" tegen: mensen hebben schroom om hulp te vragen, misschien vanuit een idee 'dop je eigen boontjes'. Er zijn nu websites waarop je een vraag kan plaatsen en waarop anderen een aanbod kunnen plaatsen. Zo kun je als cliënt of mantelzorger, terwijl je de regie houdt, op zoek naar hulp bij passende vrijetijdsbesteding en tegelijkertijd hoef je niet rechtstreeks aan je nicht te vragen: wil jij wekelijks met mij of mijn familielid wandelen?'

Rechtstreeks vragen kan inderdaad lastig zijn en soms ook afschrikken. Ik ben ook bang dat in de zorg gewerkt gaat worden met aanvinklijstjes: kruist u maar aan welke taak u op zich gaat nemen?

‘Tussen medewerker en mantelzorger is een aankruislijstje misschien niet het juiste middel. Maar het is wel goed om afspraken vast te leggen. Net zoals de zorgcoördinator in het zorgleefplan vastlegt wat zij doet en daarop aangesproken kan worden, is het ook goed om de afspraken met betrekking tot mantelzorg vast te leggen. Dan weet iedereen waar hij aan toe is.'

Lees ook:

• Dossier Samenredzaamheid: beter samenwerken met naasten.
• Overige praktijkvoorbeelden