Aan de slag met het Zorgleefplan, deel je kennis online!Multiculturele vraaggerichte zorg in Florence
Onderwerp: Multiculturele vraaggerichte zorg
Interview met: Carolien Moes, ambassadeur interculturalisatie Florence
Door: Corine van Rijswijk
Carolien Moes is ambassadeur interculturalisatie bij Florence en neemt deel aan het leernetwerk van ActiZ. Haar grootste wens is dat cliënten met diverse culturele achtergronden haar weten te vinden en dat collega's haar om advies vragen rond multiculturele zorg.
Carolien werkt als verzorgende bij zorginstelling Florence in Den Haag. Zij volgde de interne opleiding tot Spiritueel specialist, waarin zij veel leerde over verschillende geloven en culturen.
Wat motiveert je om je zo in te zetten voor multiculturele zorg?
Geloven en andere culturen hebben mij altijd geïnteresseerd, al vanaf kinds af aan. In mijn jeugd heb ik tussen mijn achtste en tiende jaar in Australië gewoond. Dat heeft een grote indruk op mij gemaakt. Mijn ouders waren erg betrokken bij de problematiek rond de Aboriginals. Tegelijkertijd werden wij door de Australiërs bekeken als ‘Wat kom je hier doen?'. In mijn werk heb ik altijd grote belangstelling gehad voor cliënten met diverse achtergronden.
Er was bijvoorbeeld een Surinaamse mevrouw opgenomen. Ik ging met haar in gesprek over haar geloof, we luisterden samen naar muziek. Die mevrouw vond het leuk dat iemand geïnteresseerd was. Op die manier kun je de zorg ook beter afstemmen. Verder signaleer ik dingen. Een meneer mocht geen rundvlees eten, maar kreeg toch een keer een balletje (gemengd) gehakt. Ik rapporteer zoiets meteen bij de voedingsassistent.
Hoe vond je de opleiding tot spiritueel specialist?
Ik dacht dat ik al heel veel wist over andere geloven en culturen, maar dat bleek maar een beetje te zijn. Tijdens de opleiding kregen we heel veel informatie en hebben we verschillende werkbezoeken afgelegd. Ik ben in een moskee en in een Hindoetempel geweest en heb meegelopen in een Hindoestaans ritueel. Ik wist van het Hindoegeloof het minst af, Hindoes praten minder makkelijk over hun geloof dan moslims.
Door de kennis die ik al had en door wat ik geleerd heb, kan ik het meteen in mijn werk toepassen. Er was laatst een noodopname van een meneer die moslim was. Hij was terminaal en zijn vrouw en zoon bleven overnachten. Toen ik samen met een mannelijke collega 's ochtends meneer kwam wassen, kon ik dit bij de zoon tijdig aankondigen, zodat zijn moeder haar hoofddoek om kon doen. Voor deze meneer was het prettig dat een mannelijke collega mee was. Moslims worden niet graag door andere vrouwen aangeraakt.
Wat wil je als ambassadeur binnen Florence bereiken?
Ik hoop dat cliënten me weten te vinden als ze een wens hebben over hun geloof. Waar kan ik bidden, hoe regel ik dat ik geen rundvlees mag eten? En dat collega's mij vragen om tips en advies als ze tegen punten in de zorg aanlopen die te maken hebben met een andere cultuur of geloof. Ik wil heel graag in de praktijk brengen wat ik geleerd heb. Ik wil een vraagbaak zijn, ook voor andere afdelingen.
Nu ga ik er vaak zelf op af. Zo was er een mevrouw die graag voor zonsopgang gewassen wilde worden. Dat is voor haar heel belangrijk, bij zonsopgang moet zij klaar zijn om het ochtendgebed te doen. Ik leg dan aan collega's uit waarom het voor deze mevrouw zo belangrijk is. Ik ga niet de politieke discussie aan. Iemand is opgenomen als mens en als verzorgende moet je proberen je eigen politieke overtuiging achterwege te laten.
Welke initiatieven heb je genomen?
Al tijdens de opleiding heb ik aan collega's verteld waar ik mee bezig was en wat ik allemaal leerde. Verder heb ik hier in huis aangekaart of de kapel aangepast kon worden. Ik had een Marokkaanse collega die naar huis ging om te bidden. Er is nu een heel mooi hoekje in de kapel gemaakt voor moslims om te bidden.
Ik wil graag genoemd worden in de informatie voor cliënten en dat de informatie beschikbaar is in het Arabisch, ik ben er mee bezig om dat te regelen. Ik heb inmiddels ook contact met de Marokkaanse vereniging, zodat ik met vragen ook bij hen terecht kan. Wat ik heel prettig vind, is dat ik me enorm gesteund voel door mijn leidinggevende. Als ik iets wil, krijg ik de tijd en de ruimte en dat is een grote stimulans om met mijn werk als ambassadeur door te gaan.
